Merhaba güzeller güzeli okuyucularım... Bugün yaklaşık bir buçuk yıldır pek uğramadığım wattyde biraz dolaştım. Her şey çok değişik ve yeni göründü gözüme. Buraları çok özlediğimi hissediyorum.
Yazdığım aptal kitapları birileri okumuş, beğenmiş, yorum yapmış ve ben tüm bu anlara çok saygı duyuyorum bu sebeple hiç bir kitabı kaldırmayacağım. Hayatımın çok güzel, minik izleri olarak kalacaklar burada. Yazdıklarımı okurken çok utandım bugün, bu kendimi geliştirdiğimden emin olmamı sağladı çünkü eğer geçmişte yaptıklarından utanabiliyorsan kendini geliştirmişsindir ve eski sen değilsindir. Biraz depresif bir yazı gibi görünebilir fakat lütfen aslında içimde buruk bir sevinçle bunları yazdığımı bilin.
Eğer bu yazıya tesadüfen denk geldiyseniz size minik bir tavsiyem olacak. Kendinizi kötü hissettiğinizde ve dertleşecek kimseniz olmadığında anonim olarak açtığınız bir hesapta yazacağınız ve içindeki karakterlere kendi kişiliğinizden bir şeyler katacağınız amatör bir yazı size yardımcı olabilir. Etrafınızdaki insanların sizi bir şeyler yazarak kendinizi mutlu ettiğiniz için yargılamasına izin vermeyin. Okuduğunuz her şey hayatınızın dönüm noktası olmak zorunda değil, dünyanın amatör yazarlara da ihtiyacı var.
Sevgiler,
Hera
