nostalji beni mahvediyor. nostaljiye sebep olan sarkilar, fotograflar, isimler, renkler... nostalji beni uyutmuyor. tek yapabildigim kotu hissetmek, geriye donmek istemek. ama donsem ne olacak ki? donup o sarkilarin, resimlerin kiymetini bilsem; dibine kadar yasasam? ne degisecek? yine bi seylere ozlem duyacagim. demek ki sorun gecmiste degil bende.