Ik wil mijzelf niet als creatief omschrijven. Alhoewel.. ik heb best een grote fantasie. Vroeger kon ik mij verliezen in het maken van foto's. Geen foto's van landschappen ofzo, maar foto's van lampjes, kaarsjes en handen. Heel veel handen. Waarom? Geen idee, het fascineerde mij. Nog steeds moet ik zeggen, maar het lukt me niet om me er in te verdiepen. Daarvoor heb ik nog eens een keer geprobeerd om een boek te schrijven. Ik was best ver gekomen, maar echt goed was het niet. 

Nu ik geen van beiden meer doe, voel ik een onrust in mij. Ik moet iets creëren, maar wat. Het maken van foto's trekt mij op het moment niet zo. Niet genoeg tijd? Geen zin? Teveel werk? 

Het schrijven dan toch maar weer proberen. Het begint weer te kriebelen. Dat komt denk ik, omdat ik weer ben gaan lezen. Romans, daar kan ik mij helemaal in verliezen. Toch ben ik niet altijd blij met de uitkomst. Soms kost het me moeite om een boek uit te lezen. Dat is de voornaamste reden het dat weer kriebelt. Door zelf het verhaal te schrijven, kun je zelf bedenken hoe het gaat.