Het is middernacht en ik sta op , met pijn . Het is een verschrikkelijk gevoel uitgedrukt in drie simpele woorden: ik mis je . Het is een gevoel van leegte die niet gevuld kan worden zonder jou . Toen je vertrok heb je een deel van mij meegenomen en ik wil het niet meer terug . Ik wil alleen jou terug , hoe onmogelijk het ook klinkt . Ons hoofdstuk is jammer genoeg afgesloten , maar diep in mijn hart , hoop ik , dat ik met jou mijn boek kan afwerken, dat we 'ons' boek kunnen afwerken . Want het waren de mooiste hoofdstukken die ik ooit gevoeld en intens beleeft heb in m'n leven . De pijn die ik voel laat een afdruk van jou achter , het is een diepe afdruk . Een leeg gat . Jouw afwezigheid laat me dieper zakken dan dat ik al ben . En ik zie het uiteinde van de put niet meer . Ik zit vast , voor altijd . Overdag lukt het me goed zonder jou , maar dan in de nacht , wanneer ik alleen ben , voel ik die intense pijn die zo zwaar weegt . Die pijn belemmert mij om het einde te zien . Missen is een pijnlijk werkwoord: het breekt me in zoveel stukken dat ik het op het einde van de rit helaas niet meer kan herstellen .