jxpvlog
ah bu sonsuz ayrılık,
jxpvlog
juevstae
ben hâlâ her şeyi sana anlatacakmış gibi biriktiriyorum.
jxpvlog
gözlerin aklıma düştüğünde, yorgun bir şairin son dizesi gibi hissediyorum kendimi. ne tamamlanabiliyorum ne de silinebiliyorum. kaldığım yerden devam etmek isterken, hep başa sarmak gibi. her dizemin içinde sıkışmış bi' sen bi' de hikayen var.
jxpvlog
seni sevmekten başka n'aptım ophelía,,
jxpvlog
beni sevmeyi neden denemedin?
jxpvlog
Ophélia’m, Dünya’m, delirdim ben yolunda. bi’ kez ‘evet’ desen olmaz mıyım hemencecik divanen. insanlar da desin hakkımda Ophélia’ya deli divane bu herif diye, bak gör mesud var mı bu evrende benden başka.
jxpvlog
sokaklarım hep sana çıkarken nasıl kaçabilirim senden, sormaz mı yüreğim 'gerçek isteğin bu mu?' diye.
jxpvlog
sana değil serzenişim Ophélia. benimkisi kendime. dünya ne kadar da dönse, içimde bi' yerlerde öylece durağanlayan zamanıma.
jxpvlog
mesela sorsan şimdi bana "niçindir ki bedbaht sıçramış bu yüzünün hali?" diye, altı yıl evveline inip seni göstermekten başka çarem kalmazdı. öyle biriydin ya sen; bâis ve gâmzân. Ophélia'm, aksinedir ki benim başım da sonum da belliydi. hikayenin renkleri koyu, sözcükleri hazin, yapraklarıysa ıslaktı. ne bi' kelâm sığınabiliyordu deftere ne de bi' gelecek. bomboş, ıpıslak bir sayfaya hiçbir şey yazılamazdı. yazdıkça mürekkep saçılır, sözcükler kifayeti kaçırır, sayfa bulanır, en sonundaysa her şey parçalanırdı. duygular da bilkeza böyleydi. öyle de olmuştu ya zaten. hikayemde ne ele geçen ne de elde kalan hiçbir sonuç bulunmamıştı. olan sadece zamanımaydı.
juevstae
nerelerdesin?
juevstae
Ô bien-aimé de tous et bien-aimé d’un seul,
En silence ta bouche a promis d’être heureuse,
De loin en loin, ni la haine,
De proche en proche, ni l’amour..