kRiDeNyA_06

Hiç kimse:
          	
          	Gerçekten hiç kimse:
          	
          	Ben: İnternet çekmeyen köyde yeşillikte bilgisayarla işleri halketmenin hayalini kurmak 

kRiDeNyA_06

Formaliteden teşekkür ettiğim teselli sözcüklerine bile ihtiyacım var gibi hissediyorum. Düşüncelerimin arasında boğuluyorum. Biri ağlamam için omzunu uzatsa kim olduğuna bakmadan başımı koyup direnmeyi bırakacak kadar bitkinim. 
          Ben yorulduğumu hissediyorum ve bu beni korkutuyor.