.

kırıklarım var,sancılarım var.saçlarım ağrıyor.büyüyorum,anlamıyorum,özlüyorum,anlar mısın? 

dikişsiz,derin yaralarım.kanlı,titrek ellerim.hissiz, 
          dolu gözlerim. 

tamam ben soğuk birisiyim ama sen anlamadın mı,canımı kırdılar. 

evim ol dedin,bana o ilk gece. 

arasan da bulamayacağın bitik bir sevda bırakacağım ömrüne, yüreğin her bir köşeyi döndüğünde harabe bir konuşma içinde bulacak kendini.

sanki altı yaşındayım.terasın demirlerinden ayaklarımı sarkıtmışım,suratımda bi tokat izi.
          o kadar küsüm ki,kendimle bile konuşmuyorum. 

the neighborhood-reflections

saniyelerden altı,vicdan kılıcı kaburga kemiklerimden kimsesizler evimi kırıp geçiriyor.ukte kalıyor ruhun parçaları,duvardaki hasretin fotoğrafları gibi misal fotoğraflarla asırlarca konuşuluyor,fotoğraflar konuşmuyor.