sVan

Uzun vakit geçti demeyeceğim. Senin yokluğun hep yeni vakit.

Bazen gitmek için hoşçakal dememek gerekir.

Unutma,
          
          Birgün yine bembeyaz açacak çiçekler,
          Isırık bir gönüldağı baharında.
          Yağmur delikanlı heyecanı gibi dökülecek
          O yüreğin gibi tazelenmiş toprağa.
          
          
          Bakacaksın en yüksek buluta ve en ıslak ağaca.
          Bir dilek savuracaksın o yüzüne buz dağı gibi çarpan rüzgara.
          
          
          Unutma,
          Yine uğrayacak yüreğim yüreğine,
          Bir dirhem gibi bağış bir kedi gibi tüylü iken yaz bahçendeki mahzen.
          Ve bakakalmışken gökkuşağına bazen
          Vuracak aniden sözcüklerim yüreğinin en dolu tarafına.
          
          
          Ve yine bakacaksın en uzak dağa en telaşlı akarsuya.
          Bir dilek daha bırakacaksın küçük bir gemicik yapıp o telaşla akan ırmağa.
          
          
          Sonra aniden. Yani bir göz açıp kapamak gibi.
          Yani geçen bunca zamanın hatrı.
          mutlu bir hatırlayış. Bir kader ustası haklılığı.
          Ve akmaya başlayacak damarlarındaki kan,
          Gökyüzünün bitimi gibi rengi tan.
          Uzanıvermişken yüreğimin doruk noktasına ellerin.
          Ne hüzün göreceksin etrafında ne de sahih bir düşman...
          
          

Büyük fikirleri ifade etmek için büyük kelimeler gerekir.
          Kelimelerin en büyüğü en anlamlısı ise bu günde söylenir.
          Evet bu günü seviyorum.
          Çünkü bu gün sizinle güzel...
          
          Bu tatlı günü benimle kutlayan herkese sonsuz sevgiler diliyorum...
          
          

@ -KalpsizPiskopat_  çok sağolun. Birgün sizi de öğretmen olarak görmek dileğiyle...

Ögretmenler gününüz kutlu olsun ❣︎

Öğretmenler günün kutlu olsun 

Teşekkür ederim çok sağolun

Öğretmenler gününüz kutlu olsun hocam

Sen ve boşluk
          
          
          Hatrına gelir mi bilmiyorum?
          Sanırım beş yıl gerideydi dünya.
          Umudun zirvesine çıkardık,
          Sonra dayardık sırtımızı ihtimallere,
          basitçe hayaller kurardık.
          Olsalardı ile başlardık söze,
          Ah'lar ile de kapatırdık.
          Ufaktı hayallerimiz fakat çoktu.
          Üstelik bizim bile inancımız yoktu.
          Ama gene de dayardık sırtımızı o boşluğa.
          Dardaydık çünkü...
          
          Biliyor musun?
          Şimdi o boşluk bile kalmadı artık.
          Kadersizlik bu ya!
          İhtimallerin bile kuyusunu kazdık.
          Ne zaman görsem gökyüzünde yırtık bir bulut.
          Sise bulanır gözüm, hislenirim.
          Çünkü; çok kez yırtık bir bulutun yağmurunda ıslandı gönlüm.
          Fakat kurduğumuz hayallerin hepsi çocukken öldü.
          
          Günlerden ıslak bir sabah,
          Alıp elimize bir kadeh zaman.
          İhtimallerin oluruna içerdik.
          Hatırladın mı o anı?
          Aniydi her şey.
          Toplaştı tüm hayallerimiz küçük bir kayığa,
          Geceden kalma o telaşla
          Küreksiz karışıp gittiler uzaya.
          Artık sen de yoktun!
          Sanırım yüzü de değişti ihtimallerin?
          Belki de tersini dilemeliydik.
          İşte o zaman düzelirdi her şey.
          Ya da iki şey; Sen ve boşluk...