Belki hayat küçük bir oyun oynuyor bize ve ne kadar sağlam ve güçlü olduğumuzu görmek için engeller çıkarıyor önümüze.Kimi zaman bu engellere takıkılıp düşüyoruz kimi zamansa o narin ve kırılgan benliğimizi aşıp özümüze kavuşuyoruz.İşte o zaman hayat bize koyduğu engelleri azaltır ve bizi serbest bırakır .Biz tamamen tembelliğe alışırız ve eski benliğimize geri döneriz.Bir süre böyle devam ederken tekrar engeller çıkar önümüze bu sefer o engellerle yerle yeksan oluruz. Burada önemli olan rahatlığa alışmak değil rahatlık içinde tetik de olmak .Hayat bu önümüze ne zaman ne çıkaracağı hiç belli olmaz...