Karmaşık dünyanın yalnız sokaklarında terk edilmiş binalarında yaşam dolu. Kimse bilmiyor. Bilmekten kastım bakar kör bir toplumun içinde gün geçtikçe benliğimizden uzaklasarak yaşamaya, yaşam diye adlandırdığımız şu bizce büyük lâkin evrende karıncadan küçük olan dünya olarak adlandırdığımız gezegende. Bizleri hayvanlardan diğer varlıklardan ayıran tek özelliğin düşüncelerimiz olduğunu, beynimiz olduğunu savunuyorlar. Peki savunanlar bu beyni neye, nasıl kullanıyor? Karanlık sokakları nasıl aydınlatmayı beceremiyor? İçinde bulunduğumuz gezegende milyarlarca soru işaretlerinin içinde yaşam diye adlandırdığımız mekandan sesleniyorum.
Şu satırların kime ne önemi olabilir? Milyonların haykırışlarının bile değeri yokken...
