Kime anlatacağımı bilemedim. Bende buraya yazmaya karar verdim. Nasıl olsa birisi görmez. Ben çok sevdim arkadaşlar hemde çok. Bazen bunu kendime bile söyleyemedim, itiraf edemedim ama ben çok sevdim. İnternet üzerinden konuşuyorduk. Birbirimizi tanımıyorduk bile. Ama çok iyi birisiydi ama iyi birisi olduğunu düşünmüyordu. Ben iyisin dediğimde bana ben iyiyim derdi yada cidden iyi birimiyim? diye sorardı. Çok iyiydik. Birbirimize iyi davranırdık. Pandam diye hitap ederik birbirimize... Bir gün tartıştık ama sonra tatlıya bağlandı. İyi ki varsın pandam dedi. Beni bırakma dedi. Bende bırakmam dedim. İyiydik anlayacağınız. Sonra böyle iyi ilerliyoruz ne sevgiliyiz ne arkadaş. Biz birbirimizin pandasıyız. Çok seviyordum hemde çok. Ondan bahsederken bile tuhaf hissediyorum. Biz yine tartıştık. Konuşmadım onunla bir kaç gün hatta engelledim. Sonra mesaj attım söz vermiştim bırakmam diye dedim. Sonra daha sıkı olduk biz. Ama ne olduysa bir gün bana panda bir olay oldu yazdı. Söylemedi ne olduğunu. Bir şey istedi. Tamam dedim. Ama sonra hiçbir şey yokken bana sert ve kötü davranmaya başladı. Neden böyle yapıyorsun dedim sen böyle değilsin dedim.- Daha çok şey dedim ama bu kadar yeter- Ben artık böyleyim yazdı. Ve bana karşı hiç küfür etmeyen o küfür yerine geçecek sözler söyledi. Ve bilir benim sevmediğimi. Ben ona yine iyi bir şekilde yaklaştım. Bana pandada deme dedi. Adımla hitap et dedi. Sonra ben yine sabır gösterdim ve bana cevap olarak ben sevgilisiyim bir daha yazma dedi. Sevgilisi yok arkadaşlar ve olsa bile bunu yazan oydu çünkü başka bir hesaptan ona mesaj attım. O attığım mesajda- benim olduğumu bilmiyor- gayet iyi ve gülüyordu. Canım çok yandı. Kalbim öyle bir acıdı ki. Ben bunları hak edecek napatım dedim. Kalbimi ezseler daha az acırdı. O hesaptaki benle çok iyi ve gülüyordu, mutluydu... Ama benim hesabımdan attığım mesajlarda değil. Acıyor... Hemde çok acıyor. Dinmiyor acısı. Ölüyorum ama bitmiyor. Dayanamıyorum...
