‏t.

sonra çekildim bir kenara, seyrettim bütün olup biteni. baktım kimde ben ne kadarım, kim bende ne kadar kalmış diye.

sevemedim kendimi bir türlü. çocukken de böyleydi bu bir mecburiyet varsa muhakkak gerçekleştiremezdim. o mecburiyetin sorumluluğu daha sırtlanmadan ağır gelirdi bana. düşünmek kendi başına apağır bir yükmüş zafen. neyse, kayıp gibiyim ama değil gibiyim de. anlatabiliyor muyum? içimde kocaman bir boşluk var, içimde, kocaman, boşluk, var. ama bu sorun değil dostlar cümlenin başında daha mühim olanı söylemişim zaten.

nasıl anlatılır bilmiyorum. bir ev var duvarları rengarenk penceresi çiçekli herkesin neşesi yerinde. ama ben kapının önüne serili paspasım. bir kitap var altı çizilmemiş satırların olduğu tek sayfayım. bir şiirin mısraları değil sonuna konulan noktayım. kırık dökük bir enkaz sardıkça kanayan yarayım. anlıyor musun? anlama ağlarsın.