☦︎

dört nala bataklık, dört nala karanlık, arkamızda muazzam felaketler bıraktık. 

bir tek paramparça olan benim, ne acı. 

kendimden kaçtım, bendeki senden, göğüs kafesimin içindeki o mezarlıktan kaçtım. dizlerimin üzerine çöktüm sonra. yol bitti, yol bitince eve döner insan hep. 

nefretle hatırla, ama hatırla. unutma kaptan. ben unutulmayı hak edecek bir kadınım, ama sen bana hak ettiğimi lâyık görme. ansızın. sadece bir gece. 

içtiğin sigaralardan sadece birini bir gece benim için yak ve gel. ansızın. sadece bir gece. kaptan, dünya umrumda değil ama sen tarafından unutulmak çok ağrıma gidiyor. 

insanlar unutur, unuttu kaptan. ben unutmadım. geldiğinde yaptıklarımı bilsen acır yüzüme tükürürsün. buna bile razıyım. gelişin gidişine gebedir bilirim, gitmen önemli değil bir kere geri gel. ansızın. sadece bir gece. 

ve hiçbir davamın avukatı kalıcı olmadı. beni binlerce kez bağışla, çünkü ben bi' kavganın yazgısında, yine kendime yenildim. 

çocukluğum dikişi yırtılan bir yama gibi önümde. ne bir adım ileri gidilir ne de geri. sahipsiz dikenlerim dönüp dolaşıp yine bana saplandı 

can alıcı yeşillerin ve namlunun gözüne yaslanan kahvelerim. diyorum ki, ölmeden de kefenin üstüne serilir. ben bi' şiirin en yanılgılı yerinden. ama seni imkânlar kaçırıyor benden 

bir başkasına gülüşüyle kaç sigara yakardım bilmiyorum ama bana hiç gülmeyeceği gerçeğine bütün paketi yakabilirdim. 

saçlarımı okşamanı, beni sakinleştirmeni bekledim ama elimde olan koca bir sessizliğin beraberinde getirdiği bir hiçlik.