s e r d e n g e ç t i

Seninle iletişimim koptu, eksik hissediyorum 

En zorlandığım hal: Kabul etmek. Olanı olduğunu gibi almaya dirençliyim. Öyle olmuş işte, buraya gelmişiz, durum ortada. Yok, illa “ama böyle olmaz” diyorum. Değiştirmeye çalışıyorum. Kabul etmekten ödüm kopuyor. “Tamam, böyle” desem benliğimden bir parçayı koparıp atacağım sanki. Kendimi kaybedip bir daha bulamamaktan, deli divane dolanmaktan ürküyorum. Bulmanın yolu tanımaktır. Kendimle tanışlığım biter diye…

&Tutsam bir nâr-ı beyzasın, bıraksam uçurum&
          - Karakoç, Bahaettin
          
          &Eylülün kıyısı son durağımdır
          Bir adım dönemem arkam uçurum &
          - İnan, Akif Mehmet
          
          &Uçurumun kenarındayım Hızır
          Ulu dilber kalesinin burcunda&
          - Mete, Lütfi Ömer

"Değiştiğimi söylüyorsun. Dile tam dökmesen de, bakışların, kulağıma fısıldar gibi, bunu anlatıyor. Duraksaman, sesindeki çatallanma hep bu farklılaşmanın idrakindeyim diyor. Doğru anlıyorsun. Bunca yıldır, beraber örülüyorduk. Bir şiş sen, bir şiş bendim. İlmek ilmek atılırken, ortaya bizden bir desen çıkıyordu. Şimdi. Şimdi, ise... Ayrı ayrı yolları yürüyoruz. Sana desenlerimi gösterdiğimde anlayamıyorsun. Başka geliyor. Evvelden de başka olduğunu fark edişten uzaksın. O zaman beraberdik ve düğümün nasıl atıldığını biz biliyorduk. Artık, ip atlamalar, büzgü yapılan yerler sana yabancı. Karşına bir tamamlanmışlıkla çıkıyorum. Yüzüne bakıyor, ifadeni anlamaya çalışıyorum. Bunu üstünde taşır mısın diye sorarken, bir iki sonrası bunun endişeli bir sorgu olduğunu görüyorum. Bir merak ve heyecandan ziyade... İşte benim köşemde ördüklerimi üstüme geçirmemin dayanılmaz burukluğu ile geçiyorum böylece önünden. Bir önemi canımın çekmesi yanında, bakmanın ayrı bakmamanın ayrı tedirginliği eşliğinde geçiyorum."

*Gamlanma fırından çıkıyor, lütfen misafirim olunuz

Hikayemin vakti
          Hikayenin vakti
          Hikayesinin vakti
          Hikayemizin vakti
          Hikayenizin vakti
          Hikayelerinin vakti
          

Nasıl açılır, tırnakları bembeyaz iz bırakacak kadar sıkılmış parmaklarım? Nasıl bırakabilirim?

Yüreğimin atışını duyduğumda, ölmediğimi anladım

Geri döndün geri döndün!

"Sen yine de an beni
           Kalbim nerede olursa olsun çınlar benim"