Ruhları gizleyen tek şeydir bedenler.Çürümekte olan bedenim,ruhumun gizlenmesine izin vermiyordu.Ruh saklanmadıkça ölüm ona daha çabuk sobeleyecekti. Ruh bunu biliyordu.Ruh,ölümle birleşecek ve ortaya köklü bir yangın çıkacak.Yangın alevlenecek.Yağmurun ağlamasıyla sönecekti.işte o zaman görülecekti zarar. Küller...Yanmış ve yanmakta olan küller.


Kimse gülmüyor artık.
Kimse güvenmiyor.
Bir kibrit yanıyor,
Etraf aydınlanıyor,
Ama,
Kendisi gitgide eriyor.
Temel kural bu.
Ya kendin,ya başkaları..

Ölüm,şimdi nefesinin arkasında.Sadece tek bir nefes.Almazsan ölürsün.Alırsan da ölürsün.Tek anlamıyla işte araf bu.Ne orası,ne burası.

Her şey bitiyor.
Önce ruhlar değil bedenler.