Selam arkadaşlar, dergi okuyordum, çok hoşuma gitti. Belki okumaya üşenmeyen ve sevecek birileri vardır aranızda diye sizinle de paylaşmak istedim. Merak eden olursa devamını da paylaşırım.
"Seni dört gözle beklediğim köşeye bir büst koydum, aslında ben bunların heykellerinden de bıktım. Diyelim ki kuşuz ikimiz de ve gökyüzünde karşılaştık, denedik deriz birlikte uçmayı, ne olursa olsun gerisini getirmeyi, denedik de olmadı. Elmalarla armutlar birbirine karıştı. Biliyorsun ben seni gölgede sevdim, kimsenin seni sevmediğini sandığın bir günde, havanın içinden de çıkıp gitmek istediğin bir anda çok sevdim ve sana sadece aşktan bahsettim. Şimdi her gün bir sayfa çengel bulmaca çözüyorum, ölmemek, delirmemek, daha fazla sevmemek için. Resimdeki ünlüyle birbirimize bakıyoruz, adını bilemiyorum, seni tanıdığını umuyorum, sonraki sayfaya geçmek zannettiğinden çok daha zor. Ben de bilirim bundan daha fazlasını yazmayı, denemeden de oldurmayı, haddimi aşmayı, bir gece ansızın karşına çıkmayı ya da hiçbir şey olmamış gibi davranmayı. Kimse sıçrattığı çamurdan rahatsız olmuyor ve bugün öğrendim ki erişilemez olan için harekete geçen zihin, ikinci kez önüne konanı hakkı zannediyor."
