bazen sadece yok olmak istersin her şeyden,herkesten soyutlanmak,görünmez olmak istersin ya da içinde bulunduğun durumu yaşamamış olmak fakat hiçbir zaman bu şekilde olmaz.ne kadar yok olmak,görünmez olmak istesende olmaz. hayat senin önüne her zaman acı duyabileceğin şeyler çıkartır. ve bu hayatta olduğunun,mücadele etmen gerektiğinin kanıtı olmak için yeterlidir.bu yüzden içinde bulunduğun durumu yok sayarak kendini iyi hissettirmeye çalışmak yerine, içinde bulunduğun durumu kabullenerek hem kendine yalan söylememiş hemde diğer yaşadığın durumları nasıl aatlattıysan bunu da atlatabileceğini düşünerek kendini iyi hissetmeni sağlar.belki de yok olmayı, görünmez olmayı istemek yerine kabullenirsen daha mutlu olursun.(bence acı yok olmaz üzerine eklenen mutlu anılarla hafifler ya da o acıya alışırsın alışmakta acıyı unutmak için yeterlidir.bence zaten hayat bundan ibarettir. acılar her zaman yanındadır, bunu üstüne eklenen güzel anılar süsler,ve sana unutturur.yani acıyı atlatırsın fakat hiçbir zaman yok olmaz.o gözünde büyüttüğün acının kısa zamanda ya da uzun zamanda üstesinden gelirsin önemli olan üstesinden gelmek,dediğim gibi acı yok olmaz onu atlatırsın.)"Bazen karanlıkta kalmamız gerekiyor ki ışıklar yandığında aydınlığın ne demek olduğunu bilelim..."
