K.K.

Που εισαι κοριτσάκι μου εσυ;

Καλησπέρα
          Τις ιστορίες σου "Γκολ στον έρωτα" και " Aftermath" δε θα τις ξαναδημοσιευσεις;
          
          Ρωτάω γιατί ήταν πολύ ωραίες ♥️

Γεια ! Έχω διαβάσει την ιστορία σου με τον Αχιλλέα και την Νίνα και αναρρωτιομουν πότε θα ανεβάσεις κεφάλαιο στο Γκολ στο Έρωτα ( και το aftermath )

Γεια!! Θα ήθελες να γίνεις μέλος στο Book Club στο οποίο είμαι κι εγώ; Δεν είναι δικό μου απλώς είμαι μέλος και θέλουμε νέα άτομα. Δεν πρόκειται για διαγωνισμό, αλλά για μια ομάδα μέσω της οποίας έχεις την ευκαιρία να διαβαστεί η ιστορία σου και παράλληλα να διαβάσεις κι εσύ άλλες ενδιαφέρουσες ιστορίες. Μπορείς να λάβεις μέρος με έως και τρεις ιστορίες. Αν ενδιαφέρεσαι στείλε μου μήνυμα για να σου πω περισσότερα.

Δεύτερο κεφάλαιο για να λυθούν οι απορίες σας. ❤️❤️
          https://www.wattpad.com/story/149935624

<<Γίνε το κορίτσι μου και εγώ θα είμαι για πάντα ο άντρας σου. Γιατί κοριτσάκι μου μόνο με εσένα θέλω να μοιραστώ την ζωή μου, το σπίτι μου, το μέλλον μου.>> Της είπε και τα δάκρυα της ξεχύθηκαν στα μάγουλα της. Μόνο που αυτήν την φορά ήταν δάκρυα χαράς. 
          
          
          Το "Γκολ στον έρωτα" φτάνει στο τέλος του σε δύο κεφάλαια περίπου αλλά αυτό το μικρό απόσπασμα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.  Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι ο τρελός και αγαπησιαρης Άρης θα συνεχίσει να εμφανίζεται στον βιβλίο της Ζωής, όπως και το ξωτικό του. Την αγάπη μου σε όλες ❤️

Λίγα ακόμα έμειναν για το τέλος. Ετοιμαστείτε για μεγάλο φινάλε. 
          https://www.wattpad.com/story/148933675

Το λάπτοπ μου έχει χαλάσει και από το κινητό δεν μπορώ να κάνω διορθώσεις άρα δεν ξέρω πότε θα ανεβάσω κεφάλαιο αλλά ελπίζω σύντομα. 
          
          Ευχαριστώ για την κατανόηση και την υπομονή σας. ❤️❤️

Νέο κεφάλαιο. 
          Καλή σας ανάγνωση. 
          
          Υ.Γ.: Εύχομαι να προλάβω να βάλω κεφάλαιο αύριο για τον Άρη. ❤️
          https://www.wattpad.com/story/149935624

<<Έδωσες μια δεύτερη ευκαιρία σε έναν άνθρωπο που την πρώτη φορά δεν μπόρεσε να σε καταστρέψει ολοκληρωτικά. Που με κόπους  αρκετών χρόνων καταφέραμε και σε κάναμε έστω και λίγο ευτυχισμένο. Για αυτό στεναχωριέμαι, που δεν μπορείς να καταλάβεις έστω και λίγο τις θυσίες μας, τις θυσίες μου. Δεν μπόρεσα να τον θρηνήσω.>> Μου λέει μέσα στα αναφιλητα της. << ΤΟ ΑΚΟΥΣ; Δεν μπόρεσα ούτε να τον θρηνήσω, γιατί ο αδερφός μου χανόταν και είχα χρέος να τον βοηθήσω.>> 
          https://www.wattpad.com/story/148933675