Θα μεγαλώσουμε... Και τι θα λέμε; 
Ότι η δικιά μας γενιά αυτοκτονούσε και αυτοτραυματιζόταν. 
Ζούσε για εναν γκόμενο/α. Έκρινε απο την εμφάνιση. 
Το έπαιζε δήθεν, χαλούσε φιλίες για ασήμαντους λόγους, κόμπλεξ και αντί να είναι όλοι μαζί και να περνάνε καλά, χωρίζονταν σε κλίκες και θαβαν τους άλλους. 
Νοιαζόταν για τα λεγόμενα του κόσμου και ζούσε κουτσομπολεύοντας. Φοβόταν το διαφορετικό. Δεν είχε ευκαιρία για σωστή μόρφωση. 
Δεν είχε όνειρα.
Πέρναγε όλη την μέρα στο fb. 
Ζούσε για τα like. 
Σε μια παρέα ο καθένας ήταν πάνω απ'το κινητό του και η αξία δεν ήταν να διασκεδάσεις αλλά το αν θα κάνεις check in και θα βγάλεις φωτογραφίες. 
Τα συναισθήματα εκφράζονταν με μηνύματα.
Κυριαρχούσε ο φθόνος, η ζήλεια, η δήθεν, η μαγκιά, ο εγωισμός, η πουτανιά, το ψέμα. 
Και απλά μια μέρα θα συνειδητοποιήσουμε ότι χάσαμε τα καλύτερα μας χρόνια.