Polisiye roman okuduysanız bilirsiniz.

Bir malikane... Malikanenin yaşlı, sevgi dolu, kimseye kötülük beslemeyen bir sahibi... Bir aşçı, bir uşak, bir şoför ve bir kahya...

Bir sabah belirlenemeyen sebeplerden malikanenin tatlı sahibi ölü bulunur. Bunun üzerine olay yerine gönderilen biricik dedektifimiz olayı çözmeye ant içer ve ayrımlarla dolu labirentte ilerlemeye başlar.

Genellikle yazarlar tarafından seçilen katilimiz evin uşağıdır.

Zayıf, yanakları içe göçük, sinsi ve keskin bakışlı, uzun boylu, ince olur. Tepsi taşıdığı kolunun üzerinde mutlaka beyaz, temiz bir bez vardır. O buz dağının görünen yüzü olmak için ortaya itilen zavallıdır.

Katil uşak klişeleşmiş sondur.