‏‏‏‏‏‏‏‏

Aslında hissettiklerim onun tahmin ettiğinden çok daha fazlaydı, ben hiç anlatmadım o da hiç bilmedi, bazı hikayeler böyle biterdi.

Vazgeçtim derken yolu kaybettim.

İnsan bütün acılardan sadece bir sevgi sözüyle döner dünyaya. 

İbrahim, baltanın suçu yok, kırılmak puttan eskidir.

Çok isterdim her şeyin rayında gitmesini ama ben trenin içinde bile değilim size öyle söyleyeyim.

Kader mi aşkı kovalar aşk mı kaderi, kimseler çözemedi bu bilmeceyi.

İki kent arasındayım, biri bilmiyor beni, öteki artık tanımıyor.

Beni sadece yaralamadılar. İnan bana yaralasaydılar ben çabalardım. Pansumanlık bir yaraysa bunu yapardım, dikişlik bir yaraysa kendi yaramı bile dikerdim çünkü ben hep pes etmiş değilim. Ben de vaktinde çabaladım. Kan aktı bileğimden, sardım. Çoğu zaman sırtüstü uyuyamadım ama geçer dedim sabrettim. Ama bu o değil ki. Elimi kestiler ve ben ellerim olmadan ne pansuman yapabilirim ne dikiş atabilirim.

Hepimiz kırıldık, ışık içeri böyle giriyor.

Bu hayatta herkesin inadına olunması gereken ne varsa her şeyi olacağız, yok artık bu kadarı da olmaz diyecekler var edip o kadarı da üstüne koyacağız.