sessizce oturdum masaya. nedendir benim bu sessizliğim, nedendir ben ağlamayı unutmuş halim, bir insan nasıl ağlamayı bilmez diye sorar kendine. senin ne farkın varda ağlamayı bilmezsin diye sorarım kendime . sevdiğimimi gömdüm toprağa HAYIR ya da kalbime gömdüm
kalbim ihaneti kaldıramadı doğrusu her şeyi senden duymak o kadar acı verdi ki....çünkü ben kafam da seni tamamen masum ilan etmiştim kırıldı tüm kemiklerim sayende, ne oldu şimdi bak sen orda ben burda. sen bana ağlarsın ben bizim kavuşamıcağımıza ağıt yakarım. hani diyorsun ya hiç beni düşünüyor musun diye aylar geçti sana olan nefretim hep taze hep aklımda. bilmem bilir misin şairimiz şöyle der eğer birine karşı hala nefretiniz tazze ise o kişi sizin için bitmemiştir ,dilerim ki bir gün sen den tamamen kopar tamamen kendim olurum senden gitmeyi o kadar istiyorum ki keşke başta aramıza yalanlar koymasaydın ama biliyoruz ki keşkelerşn bir önemi yok artık, sen bana yük oldun ben kendime ceset oldum.
