Biraz Sezen dinleyerek büyütüyorum çocukluğum, çocukluğum benim maziden arta kalan yanlarım. Deniyorum işte, olabildiğince dik durmayı, kendi başıma bir şeyler başarmayı deniyorum işte. Her defasında anımsıyorum Sezen'in; 'Küçüğüm' dediği her sözü. Hakkı da var tabi, bir de ara sıra Ahmet Kaya'yla dertleşiyoruz, içilen bir içki değil çekilen iç bizimkisi. Neyse, buralarda gezinmeyi seveceğe benziyorum, alışkanlık benimkisi yeniden başlamaya çalışmak hayata, öyle ya kimi zaman bocalayıp usanacağım. Ama şey, eğer isterseniz oluşturmaya çalışacağım hikayelerime göz atabilirsiniz. Unutmadan, herkesin bir hikayesi vardır ve yeni insanları. Ne dersiniz, yeni arkadaşlıklar ve yeni hikayelerde buluşur muyuz?