hayatım boyunca,kendi çıkarlarım ve menfaatlerim uğruna insan satmadim.hicbir zaman bencil olmadım.Bana tas atana ben el uzattim.Kırdılar, üzdüler,canımı yaktılar ama yinede onlara gülümsedim,hep affettim... İctigim bir bardak suyun,yediğim bir lokma ekmeğin,aldığım bir gram sevginin hakkini sonuna kadar verdim.Asla nankör olmadım,olanada tahammül etmedim.Ne ALLAH,tan başka kimseye basımı egdim nede haksızlık ettim...SADECE ÇOK FAZLA DEGER VERDİM,GUVENDİM..!! Kendimden çok ödün verdim, kendimi değersiz kildim,hatır gönül bildim.Kimseye saygısızlık etmedim.Bana inanan,güvenen hic kimseyi asla yari yolda bırakmadım.İnsanların hep yalanlarini gördüm sustum,salaga yattım,görmezden geldim. Korktugum icinmi? Hayır,sadece yüzlerine vurup rencide etmek istemedim.Hayatım boyunca hicmi hata yapmadım? Tabi ki yaptım. Şimdi tüm bunları yaptığım için kaybettim mi? Hayır,, AKSİNE KAZANDİM.. neyi mi? İNSANLİGİMİ... Ben hic insan kaybetmedim,kaybeden beni kaybetti.Bir çoğu farkına varıp döndü yada bir çoğu sonradan farkına varacak.AMA ASLA BİR BEN DAHA OLMAYACAĞIM.. BİR DAHA ASLA KİMSENİN CANİMİ YAKMASİNA İZİN VERMEYECEGİM...!! TUTULMAYAN SÖZLERDE VE SAHTE İNSANLARDA YİTİRDİM BEN MASUMİYETİ.
