annemi ağlatan, babama saygısız, kardeşimi yaralayan bir silahım ben. namluyu kimden uzakta tutsam onu yaralıyorum. kendi kafama tutturamayacak kadar korkağım. bir kendime varım, hep kendime var oldum. kimi iyileştirmek istediysem kemiklerinden kırdım. her kırıkta kalbimi sıktım. bugünlerde derin sızılarım arttı, parmaklarım tutamayacak güçsüzlükte. adımlarımı pervasızca atamıyorum. ürkek bakışlarım aynadakiyle karşılaşınca istihfaf ediyor. hücrelerime kadar yerleşiyor yalnızlığım. ipin ince soluğu kesildi, yolun sonunu boğazıma bağladım. bir adım. sadece bir adım, sonrası boşluk. bundan sonrası yok.