elissa

Artık kimse yok buralarda 

@RavzanurKakilli1 Bünyamin diye konuştuğum biri vardı ondan engelledim Galiba :(

@ kekoyongbok  aa ne anısı var

@RavzanurKakilli1 anııs var da :((

@RavzanurKakilli1 BÜNYAMİN DEMESEK 

Yazma yeteneğimi kaybettim sanırım 

ARKADAŞLAR HİKAYEME YORUM OY VS atar mısınız LÜTFEN NEREDEYSE HİÇ YORUM YOK VE OY DA AZ

SONUNDA GİREBİLDİMMM OH BEE

Ne yapacağımı bilmiyorum. Her sabah uyandığımda acaba yine ne dicek diye düşünüyorum. Her sabah hiçbir derdim sıkıntım yokmuş gibi bunu düşünüyorum birde.
          
          Yalnız başıma yemek yiyorum yalnız ders çalışıyorum yalnız namaz kılıyorum yalnız oturuyorum. Evde de yalnızım. Annem çoğu zaman evde beni tek bırakıp kendi akrabalarının yanına gidiyor. Yalnız olmaktan mutluyum ama yinede bir yerde boşluk hissini hissedebiliyorum. 
          
          Olur olmadık yerde ağlıyorum. Herşey farklı bir şekilde anlam kazanıp ağlamam neden oluyor. 
          
          Düzgün bir arkadaşlık kuramadım hiçbir zaman. Kimse beni anlamadı. Karşımdakini çok iyi anlamaya çalıştım hatta anladım da ama ben ona ne kadar değer verirsem o bir o kadar kendi değer verdiği kişiye sürükleniyordu. 
          
          Bu yüzden kimseyi sevmiyorum artık. Son 2 yıldır kimseye arkadaş gözüyle bakamıyorum. Gözümden herkes başka bir şey haline bürünüyor. Anlatamıyorum. Neden neden kimse beni anlamıyor ne yapmam gerekiyor. 
          
          Kendim gibi birini istiyorum. 

          
          Yüzüm sivilce ve lekelere doldu. 2 yıldır anneme cildiyeye gidelim diye söylendim. Sürekli babana söyle babana söyle diye diye 2 yılı heba etti. Yüzüm daha beter oldu. Düzeltmek için çok fazla şey kullandım. Aldığım herşey yüzünden annemden yemediğim azar kalmadı. Ama hala düzelmedi. Aynıyım. Eğer erkenden cildiyeye gitseydik hiçbir şey almama gerek kalmayacaktı. Çok para harcadığını söylüyor ama hepsi onun yüzünden. 
          
          Babama gidip bir şey söyleyemiyorum. Çünkü parasının olmadığını biliyorum. Bana param yok demekten çekiniyor. Bu yüzden çok sık istememeye çalışıyorum. Sürekli bana sarılıyor ağladığımda ne olduğunu soruyor. Bana şaka yapıyor ders çalışırken dalgın olduğumu görüp araya şakalar sıkıştırıp beni eğlendiriyor. Gerektiğinde meyve getiriyor aç kaldığımı hemen farkediyor. Dışarı çıktığımızda önüne gelen herşeyi isteyip istemediğimi soruyor. Daha ne isteyebilirimki o varken. Babam olmasaydı cümlesinin devamını düşünmek bile istemiyorum.