kelebekler_34

Hayaldi 

kelebekler_34

Özlem ne ağır kelime, ruhun can çekiyor. Ağır, ağır. bir sigara dumanın karşılığını da havaya karışıyor. Öyle bir karışıyor ki gözlerim puslanıyor özlemine karşılık. Hava! Özlem kokuyor hava. Galiba seni soluyorum. ağır, ağır. Kalk gel desem varır mısın? Can şenliğimize! Var mısın? İki cihanı bir araya getirmeye; kalk gel ben senden gitmeden. Gel, gel ki içimde ateş senle beraber köz olsun. Ağır, ağır. Özlemek, özlem. C.G

kelebekler_34

Eğer ki bir çiçek olsaydım. Bu cihana tekrar var olmak istemezdim. Çiçeğin ömürü bu kadar der köşeme çekilirdim. Ey cihana sığmayan gönlüm, ey gözyaşlarımın sahibi; bu amelde reva mıydı? Bana sunduğun güneş! Gözlerinde ki ışıkta kaybolmaksa mesele, ben varım bu cihanı alemde! Güneş, ay etrafında pervane. Ben neylerim bu cihanı alemde. Sana vuruldum bu ruhu can alemde!