Okulda iken olham gelmişti o ara şiir yazmıştım;
Seni bulutlara benzettim
Gökyüzüne yakışacak kadar güzel
Seni yağmur damlalarına benzettim
İnsanı kirden arındıracak kadar saf
Seni gökyüzündeki şimşeklere benzettim
Sevdiğine zarar gelirse gürleyip esecek kadar
Seni çiçeklere benzettim
Her an kırılacak kadar naif ve kırılgan
Seni kar tanesine benzettim
Kar tanesi gibi benzersiz gözüken
Seni sise benzettim
Bana önümü göstermeyecek kadar âşık ettiren
Seni azraile benzettim
Beni kalpten götürecek kadar seven
Söylesene ey insan ben seni nasıl sevmeyeyim!
Aşkım dilimden dökülmeyecek kadar kuvvetli iken,
Söylesene ey insan! Ben âşktan korkar iken
Neden sebepsiz yere kalbime ve
ruhuma sahip oldun?
Söyleyeyimmi ey insan
Aşkım kara delik kadar sonsuz iken
Sana sevdiğimi söyleyemeyecek kadar dipssiz bucaksız.
Aşkım pandoranın kutusu kadar gizli
Ve ilalebet gizli kalacak
Hey godvaersvenn eğerki rahatsız olursan panonu süsleyen bu şiirden silebilirim ☺
Şuan düşünüyorum ki keşke aşık olsam sevsem ve sevgimi verebilsem ama gel gör ki beni seven sevse bile ben de onu sevsem bile aynı bu şiirdeki gibi dilimin tutulacak kadar söylenilemeyeceğini ah! bir bilse derdim de beni seven yoktur. işte bunu düşününce kalbimdeki kor sönüyor sebebi ise o imkansız aşka düşmeyecek bunun için sevinirim ve bunun için yanarım.
Bu arada senin yazdığın sözler de güzel anladığım kadarı ile aklına güzel söz gelir ise pano na yazıyorsun ben deftere yazıyorum valla telefonu elime alınca acep uygulamada ki kitapı azcık okuyim derken hoppa sözü unutmuşum
Neyse sana iyi günler panonun sahibi
