Ah anne,
Görseydin kalbime saplanan bıçakları
Görseydin gözlerime sinen acıyı
O bedenime çöreklenen ölümü görseydin
Böyle uzak kalır mıydın sarılmalara?
Gülüşlerimin ardındaki gözyaşlarını görseydin eğer
Gülümse diyebilir miydin bana?
Kalbim acıyor deseydim eğer
Bir ilaç bulur muydun ona da?
Ya da uyuyunca geçer miydi anne?
Büyüyünce unutur muydum bana merhem değil yara olan insanları?
Vicdanımı kör bir bıçak gibi saplarken içime merhametime sus diyebilir miydim?
Ah anne,
Emek verdiğim her şey birer birer kayıyor elimden
Hissettiğim tek şey artık hissetmiyor oluşum sanırım.
Kazanmak da değil derdim
Ama niçin kaybediyorum böylesine?
Anne,
Sarılsan bir kez bana
Bir gün elbet geçecek oğlum desen Belki de hissetmezdim iliklerime varana dek sevgisizliği.. 'YavuzBozkurt