Hilal

Burası fena halde boğdu, ne bu haller? Geceyi gündüz yüzlü kız örtüyorsa biz de geri açar, izleriz yıldızları. Nolmuş yani?

Sonra gittin.
          Çocuk oldum bir daha, ağladım.
          Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
          Kitaplar, aşk, her şey. 
          Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.
          Didem Madak

Kendini sevmeden kimseyi sevemezmiş insan.
          Olsun demek de zor artık çocuk düşlerimiz yok artık.
          Ezel: "Niye yaptılar bunu bana dayı, niye?"
          Ramiz Dayı: "Olan olmuş bir kere yeğen, hiçbir neden onu olmamış yapamaz artık. "
          Bazen sahip olamadığım hayatın yasını tuttuğumu düşünüyorum.

https://open.spotify.com/track/0fDebtPSnqeRIYUFgu8CVg?si=DbQ5dBMWTB6zzaccfn2ssA

وهديتني وردة فرجيتا لصحابي، خبيتا بكتابي، زرعتا عالمخدة
          هديتك مزهرية لا كنت تداريها ولا تعتني فيها تا ضاعت الهدية

Niçin her şey böyle berbat oldu?
          Sana kim beddua etti İlya? Ne günah işledin? İyi yüreklisin; zekisin; duygulusun, soylusun. Ama gene de eriyip gidiyorsun. Seni için için yiyen nedir? Bu hastalığın bir adı yok mu?
          ...
          Oblomovluk, diye mırıldandı.

nasıl iş bu
          her yanına çiçek yağmış
          erik ağacının
          ışık içinde yüzüyor
          neresinden baksan 
          gözlerin kamaşır
          oysa ben akşam olmuşum
          yapraklarım dökülüyor
          usul usul 
          adım sonbahar
          Attila İlhan

gidince anladım aşkın yalanmış
          bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
          bir tahta masada adımız kalmış
          görünce gözyaşım aktı sevgilim
          
          katlanırdım bilki enderin yasa
          kolunda yabancı biri olmasa
          ayağı kırılmış o tahta masa
          senden çok vefalı çıktı sevgilim
          
          o masa özlemle hep bizi arar
          üstünde binlerce anılar saklar
          sensiz gidemedim geçti haftalar
          masamız şimdi boş kaldı sevgilim

Yalanlarımız ortaya çıkmadıkça, hepimiz dürüst insanlarız.