kendime kızıyorum hakkı mıyım haksız mıyım bilemiyorum
ama çırpınmaktan bıktım
hiçbir şey eskisi gibi olmuyor neden böyle ki diyorum
keşke pandemiden önceye geri dönebilsek
o zamanda arkadaş edinemezdim ama yalnızlığı bu kadar derin hissetmezdim
denemeden erken çıktım ağladığım için karnım ağrıdı ağladım
elimi yüzümü yıkamaya gidince hocalarla karşılaştım onları görünce daha da ağladım
kendime gelemiyorum artık sunwoo olmuyor engel olamıyorum hiçbir şeye
ne yapacağımı bilmiyorum ne yapsam geçer iyi hissederim