“Sevgisizliğine bir kalp verdim.” diyor ya Müslüm…
Ben de senin sevgisizliğine bir kalp verdim.
Belki kalbinde açan çiçeklerin güneşi ben değildim,
ama benim kalbimde açan çiçeklerin güneşi hep sendin.
Senin öylesine bir gülümsemen,
ve anlamsızca söylediğin o cümlelerdi benim güneşim.
Şimdi yoksun…
Zaten hiç olmamıştın.
Kalbimdeki çiçekler güneşsiz kaldı,
ve biliyor musun… artık soluyorlar.
Neyse... Herkese iyi gecelerr