22. Bölümden bir alıntı:
Arabanın durmasıyla bilincim yerine geldi. Gözlerimi hafifçe araladım. Rüzgarın kapımı açtığını gördüm.
Kapımı açtı ve tam kafamı yakalayacakken uyanık olduğumu gördü.
Yüzünde bir gülümseme oluştu. Ona bakakaldım.
"Uyusana sen, ben seni bırakırım" dedi yanağımı okşarken, diğer eli saçımla oynuyordu. Kafamı sersemce hayır anlamında salladım, "olmaz, annem ve babam görür" dedim, güldü.
"Nasıl istersen" dedi eğilip kemerimi çözerken. Bende o esnada kendime gelmeye çalışıyordum, kısa bir uyku çekmiş olsam da çok güzel uyumuştum.
Rüzgar önümdeki çantayı aldı ve başımda dikilerek inmemi bekledi. Daha fazla beklememesi için arabadan indim ve üstümü düzelttim.
Rüzgara baktığımda kaşlarını çatmış bir şekilde arkama odaklandığını gördüm, bu esnada bana daha da yaklaştı.
Yaklaştığı için güzel kokusu burnuma dolmuştu, şu anda sırası olmasada bu beni bir nebze yumuşatmıştı.
Yukarı doğru, ona baktım o ise arkaya bakmaya devam ediyordu.
Sesli gülme sesleri duymamla bende o yöne doğru baktım, bir erkek gurubu daha doğrusu Keko gurubu toplanmış bir yandan sigara içerken diğer yandan sesli bir şekilde kahkaha atıyorlardı. İçlerinden birisi Rüzgardan gözlerini ayırmıyordu, Rüzgarda aynı şekilde geri bakıyordu.
İçimi bir ürperti sarmıştı.
…
Bunu atıp devam yazmaya gidiyorum❤️