Ben

Bazı insanların acısı o kadar büyüktür ki bazen, kendileri bile bunun nedenini bilemezler. (Acı çekmeye alıştılar.)

Kadın artık yıkılmaya başladığını farketmişti, peki şimdi nasıl birleşecekti?

Bazen akışına bırakmak, dipsiz bir şelaleye sürükler insanı... 
          

Çocuk, büyümüştü. Çünkü hayalleri yıkılınca büyürdü insanlar. 
          Artık küçük bedenlerin içinde büyük ruhlar taşıyordu çocuklar.

Kadın gülüyordu ama içi kan ağlıyordu. Herkese nazaran gözyaşlarını içine akıtıp bir deniz oluşturuyordu.

Coraline denizi istiyor ama sudan korkuyor...

"Arkamdan vurmaz." Dediklerimiz vurur genelde bizi arkamızdan ama onların suçu yoktur bence çünkü o kişiye güvenip arkamızı dönen bizdik.