"KUKLA!"
"Efendim"
"Sende Bizde Kuklacı Olabilir Miyiz?"
salıncağını daha da sallayarak sıkıntıyla nefes verdi,
"Neden Kuklacı Olmayı Bu Kadar Çok İstiyorsun?"
"O Zaman Sahneye Çıkmamız Gerekmiyecek."
"Sahneden kaç sende, kuklacının bulamayacağı yerlere git."
"Ama ben buradan başka yer bilmem ki!"
"O zaman kendi sahnemizi kuralım!"
büyük bir kahkaha attım, oda benimle birlikte kahkahama eşlik etti.
"Kuralım!"
Salıncaktan atlayıp sırt üstü yere uzandım.
Oda aynı şekilde yanıma uzandı.
"Gerçek hikayemiz ne olacak?"
"İkimizin arasında bir sır olarak kalacak."
Benim kanım ve onun kanı karıştı,
Toprak kanı emdi ve sadece kokusu kaldı.
Tek fark onun çok özenle temiz tuttuğu bembeyaz saçı bu sefer kanımızla bulanmıştı.
Benim de elimde sahneden kalma zincirler vardı.