Ben kimim?
Bu soruyu benden çok kendine sormuş olamazsın.
Ben sayfaları eskimiş ve sararmış hayat romanın kopmaya yüz tutmuş sayfasıyım,
Ben senin yüzleşmekten korktuğun anılara çektiğin perdeyim,
Geçmiş ve geleceğin amansız savaşında yaptığım yolculukta bugüne hapsolmuş bir zaman yolcusuyum,
Ben hayalperest kuşlarımı göğüs kafesime tutsak etmiş gardiyanım,
Ben gözlerinden firar etmek için çırpınan gözyaşlarının bekçisiyim,
Ben zihnimde ev sahipliği yaptığım düşünceleri silahlandıran tarafım,
Ben müzik en son seste olup daha çok arttırmak istediğin andayım,
Ben üzüntünü hiç sayıp gülümsemek zorunda kaldığın andayım, 
Ben kalabalık içinde yalnızlığı hissettiğin andayım,
Ben hayallerini bir kâğıda listeleyip onu geleceğin kor ateşiyle yakan kızım, 
Ben yolda çarpıp özür bile dilemediğin kızım,
Ben aldığı iltifatta ne söyleyeceğini bilemediği için iltifatları sevmeyen kızım,
Ben kıyafetlerinin dağınıklığında kaybolabilecekken hiç giyecek bir şeyi olmayan kızım,
Ben kaybolduğunda asla olduğu yerde bekleyemeyen kızım,
Ben senin haksızlığa uğradığında tüm susanlara inat çıkan sesim,
Ben boyun yetmediğinde eksik kalan birkaç santimetreyim,
Ben senin saçlarının güzelliğine mesken tutan beyaz telim,
Ben saniyelerle kaçırdığın uçaktaki saniyelerde gizliyim,
Ben aynaya baktığında gördüğün yansımada gizliyim,
Ben sana ışık vurdukça bırakmayacak gölgenim,
Ben senin bende görebildiğinden ibaretim, ne bir gram fazlası ne de bir gram eksiği...

Senin tuvalinde birkaç saliseliğine de olsa elinden tutabilmek dileğiyle...