kitapyorumcunuz1

Merhaba kitap arıyorsanız profilimdeki kitabıma bakar mısınız aramıyorsanız bile teşekkür ederim. Rahatsız ettiğim için kusura bakmayın

Yine buradayım ve tekrardan içimi bu duvara dökmeye geldim. 
          23 ekim’de uzun bir yazı paylaşıp anneannemin rahatsızlığını dile getirmiştim ne yazıkki 29 Ekim sabahında sevdiceğinine kavuşmak için bizi ardında bıraktı gitti… dedemin yokluğuna altı ay kadar dayanabildi. 28 Nisan tarihinde dedemin kaybı 29 Ekim tarihinde anneannemin kaybı kocaman iki büyük kayıp…
          Tabii ailenin büyük ve maalesef ki gurbetteki çocuğu olarak son görevimi yerine getirebilmek için memleketime gittim. Herkes yine aynı acıyı altı ay sonra tekrar yaşıyordu. Hepimizin içinde kocaman bir boşluk derin bir hüzün ama bir yandan da birbirlerine kavuşmalarının mutluluğu vardı. Sanırım bu da bizim kendimizi avutma şeklimiz. 
          Hayat geçiyor insan ölümün acısına bile dayanabiliyor. “Toprak soğuktur” derler, soğuyor ama toprak soğurken içinizden de bir şeyleri söküp alıyor. 
          Çok özlüyorsunuz ama gidenin bir daha geri gelmeyeceği gerçeği de tokat gibi yüzünüze çarpıyor. 
          Umuyorum ki bu süreçte babamın rahatsızlığı iyiye gider ve ondan güzel haberler alırız çünkü bir kayıp daha verebilecek gücümüz kalmadı. 
          Yine çok konuştum içimi döktüm burası da benim dert duvarım. Neyse… sağlık sıhhatle kalın, ailenizle beraber nice uzun sağlıklı ömürler diliyorum. 
          

Aylar sonra yine buradayım… burası biraz içimi döktüğüm güvenli alanım gibi bir yer. 
          Bir dönem okumayı, araştırmayı, izlemeyi her şeyi bıraktım sadece Instagram keşfetinde ekran kaydırdım boş boş. Sonra okuma isteğim geri geldi. Başladım bir şeyler okumaya. İş hayatı, sosyal hayat, hane hayatı derken zaman su gibi akıp geçti. Annemle, babam yaşadığım şehre geldi, gitti. 
          Kız kardeşimin yolunu hasretle bekliyorum. Çünkü bir kız kardeş dünyada size verilmiş bir hediyedir. 
          Beraber gülüp ağladığın bir dert, mutluluk ortağıdır. Düşman gibi kavga edip sonrasında bir lokma ekmeği onsuz yiyememek gerçek bir kardeşliktir. Bu zor, üzüntülü zamanlarımızda hep birbirimize sığındık.
          Dedemin kaybından sonra bir süre zorlandık hâlâ bile “bir beyaz orkide” şarkısında gözlerimiz doluyor, özlemimiz asla bitmiyor. 
          Bazı kayıplar insanı mahvediyor, büyütüyor. 
          Şimdilerde,  babamın rahatsızlığı çıktı. Tedavi süreci başlayacak. 
          Anneannemin 4. Evre kanserini öğrendik. Dedeme kavuşmak için sinsi bir hastalığın pençesine düşecek kadar üzüldü, yıprandı. 
          Bazı şeyler üst üste geliyor ve sanırım bu süreç bizim için bir sabır dönemi… yine de sağlıkla sınanmamayı diliyorum. 
          Bir sonraki iç dökmelerimde görüşmek dileğiyle. 

Gt

Selamlar, rahatsız ettiğim için kusura bakma lütfen  Burada yeniyim ve kitap yazıyorum. Eğer bakmak istersen profilinden ulaşabilirsin. Yeni yazmaya başladım ama düzenli bölüm geliyor. Eğer beğenirsen kitabımı takibe alıp, oy ve yorumlarla kendini belli edersen çok mutlu olurum. ‍♀️

Günler sonra buradayım… biraz olsun içimi dökmek için… Hayatımda ilk kez birini kaybetmenin ne demek olduğu duyguları yaşıyorum. 10. Gün oldu. Her gözümü kapattığımda Pamuk Dedemin gülen yüzü geliyor gözümün önüne… Ben duygularımı çok iyi dile getirebilen biri değilim hele ki Annem, kız kardeşim benden daha kötü durumdayken güçlü kalmaya çalışmak çok daha zor geliyor.  Onlara karşı mantığımı devreye koyarak cümleler kuruyorum ama kendi üzüntümü anlatamıyorum. Hayatımda ilk kez çok sevdiğim birini kaybettim. Koca Çınarım, Pamuk kalpli Lütfü Dedem… 
          10 gün önce dedeme veda etmek için yola çıktım. Son vedamı etmeye gittim. O gülen yüzü artık gülmüyor, sımsıcak elleri buz gibiydi… Dedeme veda edeceğimi bile bile o memlekete ayak basmak içimde fırtınalar kopardı ama tek kelime edemedim. Hayatım boyunca tek bir kırıcı kelimesine şahit olmadım. Hep narin bir çiçek gibi sevdi bizi. Elinde bir poşetle çıkagelirdi, içinde en sevdiğimiz abur cuburlar. Gün içerisinde 4 vakit namaza giderken kapımızı çalardı, “namaza gidiyorum.” Diye haber verirdi. Döndüğünde de gelir bir bardak çay varsa çayını içer giderdi. Önünde oynar, güler, konuşurduk keyifle bizi izler gülerdi. Şimdi ondan geriye çok güzel anılarımız birde gülümsediği fotoğraflarımız kaldı. Ölene kadar “Bir beyaz orkide” şarkısında fotoğraflarına bakarak seni özleyeceğim. Toprak seni incitmesin.  

Herkese merhaba
          Nasılsınız, nasıl gidiyor? Umarım hayatınızda her şey yolundadır. 
          Beni sorarsanız çalışıyorum işe gidip geliyorum akşamları evde vakit geçiriyorum günler bir şekilde geçiyor. 
          Biraz iç dökme konuşması yapmak istedim sizlerle 
          Biliyorsunuz ki Wattpad aylardır kapalı ve bu çok can sıkıcı olmaya başladı hatta artık öyle bir hale geldik ki çoğu kişi uygulamaya girmek bir şeyler okumak dahi istemiyor. Açıkçası ben de biraz sıkıldım yeni bir şeyler keşfetmek istiyorum ama artık kurguların hepsi çok benzer olmaya başladı çok fazla yaratıcılık yok. Özellikle askeri kurgu okumaktan çok sıkıldım. Şu an takip ettiğim güncel birkaç kurgu var zaten bunlar güncel listemde de yer alıyor. Sanırım o kurgular tamamlandıktan sonra eğer watty’de açılmazsa çok fazla aktif olacağımı düşünmüyorum… zaten yaz sezonları sirkülasyonu fazla olduğu bir iş yerinde insan kaynakları olarak çalışıyorum bir veya iki ay sonra yoğunluk başlayınca pek buralarda olamayacağım gibi… sizler ne düşünüyorsunuz bu konuda biraz sizlerle sohbet edelim diye yazdım buraya. Düşüncelerinizi merak ediyorum benimle paylaşın <3

https://www.wattpad.com/story/387814325?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=ElifHanerli7

Sanırım artık Wattpad’i ufaktan bırakıyor gibiyim… 
          Bu aralar “Kırmızı Güller Çabuk Solar” kitabını okuyorum. Seriyi satın alacağım özellikle kütüphanemde olmasını istediğim bir kitap. 
          Bırakma konusuna gelirsek de artık eskisi gibi heyecanlı hissetmiyorum. Birkaç yazar haricinde birçok kaliteli kurgu yazarlarının değeri bilinmiyor. 
          Bazı yazarlar, belirli kitaplar var sadece onlar üzerinden reklamlar yapıyorlar. 
          Hâlbuki; Gökyüzü Atlası, Ateşten Gömlek, Mehru, Zaman Alevi, Sessizliğin Ardından ve daha aklıma gelmeyen birçok kurgu var kalitesi yüksek olan. 
          Ama sürekli Bronz, Gökçen, Kazazede, Bülbül Kapanı, Beyaz Leke… bu kitapları okudum ancak artık görmek, duymak istemiyorum açıkçası. Neyse can sıkıntısı işte bir şeyler yazayım dedim. Kendinize iyi bakın Çiçeklerim <3

Oyların için çok teşekkür ederim.☆