Hoşgeldin...

Beni tanınmadığım bu dünyada özel kılmanı umuyorum. Kim miyim? Kalbi kağıt kesikleriyle kaplı bir kız çocuğu. Gözleri asiliğin ve gücün hırsıyla yoğurulmuş bir kadın. 

Gece siyahını her örttüğünde bir avuç maviye tutunmak yaşamak
Her düştüğünde pes etmeden kalkmak ayağa
Ama kanına karışıp bir umut daha yaktırıyorsa sana geceler
Üflüyorsan karanlığa mavileri 
Yaşamak yormustur mutlaka 
Kaç yaşındasın diye sormuyor hayat
Kaç yaşanmışlıktasın diyor
Yüzündeki çizgiler umrunda değil onun
Kalbindeki yarıkların pesinde 
Eğer son bir mavin kaldıysa benim gibi
Son bir mavi sevdigim adam gibi
Bir çelme de o taksın istemiyorsun
Hayat düşürse kalkıyorsun bir yerlerden 
Ama o düşürse bitiyor maviler 
Siyahlara boyaniyor işte zamanla
Ben bir papatya mavi renkli
Zamanla siyaha boyandı mavilerim
Bir adam geldi yeniden açtı çiçeklerim
Her yaprağım seni seviyorum dedi oysa ki
Ama yine de kopardi iste siyaha boyadı beni
Sevme güzel kız, sevme güzel adam
Bir gün biterse mavilerin hayat değil sevgidendir.


O zaman benim sloganım. "Sevgiler masal değil, hayat olsun."