beni ozledigini soylemedin elbette.
bana, yoklugun koydu dedin. beni uzerinde yurudugumuz kaldirim kenarinda opmussun gibi hareket atti agzin. nerelerdeydin, bir daha boyle yapma mi diyecektin, kizgindin ancak mesafen burnumun ucundan yakindi ruhuma.
neyse, askim. seni seviyorum, asigim, berisinden beri dostunum, git-gelin, yavrun ve son zambak tohumun.
beni al, topragima goz yasi olup pencerende buyut ki burnundan giren vucudun curumeye yuz tutsa dahi bir daha donmeyen o nefes, o fersah olayim kiyilarinda.
beni bana verme
sende kalayim
senle aradayim
senin baharinim
ciceklerim sana emanet
guzelim, canan(i)m.
beni yarin da sen uyandir.