‎

Just tell me if you need a dime
          But I can't give you my time
          Can't waste you my goddamn time

İnsanların aşk acısı çekmesi çok garip geliyor

Ben suya inandım, inandıkça yandım
          Ben herkesi kendim gibi kötü sandım, henüz yanılmadım

you make me wanna scream at the top of my lungs
          you make me wanna die, right when i

all my friends always lie to me
          i know they're thinking

Kafam o kadar karışık ki Kafka bile okuyamıyorum

Bir yandna sevdiği kadına mektup yazıp bir yandan da masum masum sütünü yudumluyor...

Kafka'nın günlerdir uykusuzluk çekerken hâlâ Milena'nın uyku uyuyup uyumadığını düşünmesi ve uyuduğunu duyduğunda sevinmesi bana o kadar çok 2022yi hatırlatıyor ki

"Akıllı ya da ileriyi görmesini bilen çocuklar beni yok etmek istiyor, ciddi bir nedenleri de yok... Belki gereksiz buluyorlar beni; oysa bilmiyorlar mektuplarınızı, size yazdıklarımdan da haberleri yok."

"Aşağı yukarı on beş gündür giderek artan bir uykusuzluk çekiyorum; ama bir avuntum var: Siz iyi uyumuşsunuz. Sevinçliyim, geceleri bana uğramayan uykunun yolunu öğrendim artık."