Selam.
Burayı her zaman duygularımı boşaltmak. Kendimden taştığımda taşanları toparlamak için kullandım.
Bildiğiniz, ya da bilmediğiniz gibi üniversiteye başladığımdan beri hayat bir hengame, koşuşturma. Burada her hafta yeni şeyler ürettiğim o halimi gerçekten çok özlüyorum.
Üniversite bana sadece yoğunluk katmadı, büyüyüp olgunlaşmaya, hayatı tanımaya başlamama sebep oldu.
Hayatım boyunca kalp kırmaktan korkan biri oldum. Fakat yeni bir şehir, yeni insanlar tanımak için kendi küçük konfor alanımdan çıktığımda, aslında insanlar için kalp kırmanın ne kadar kolay olduğunu kendi kalbimin her kırılışında tattım. Dünyanın bencilliğini gördüm ve hayrete düştüm. İnsanların acımasılıklarına hayret ettim ve ne yazık ki anormal olan bendim.
Benim karakterim fedakardır. İnsanların mutluluğuyla mutlu olan biriyim. Fakat kimsenin benim mutluluğumla mutlu olmadığını tatmak bana çok acı verdi. İnsnalara nasıl yaklaşırsam öyle geri döneceklerine inanarak saflık ettim.
++