✴Mino✴

Będziesz kontynuował 1947? Dostałam załamania nerwowego kiedy zobaczyłam że nie ma części dalszej Kocham twój styl pisania a opowiadanie jest cudne, nie mogłam się oderwać i czytałam całą noc hah ale proszę napisz coś jeszcze

Also jak macie jakies dobre opowiadanka do przeczytania to możecie mi podrzucać ^^

Jeez siema wszystkim, przepraszam z góry, że tak was zostawiłam. Opowiadanie pisałam kilka lat temu, już nawet nie pamiętam kiedy haha. Niemniej jednak dostaje ostatnio dużo próśb o po pierwsze kontynuacje, po drugie inne zakończenie 1 części (bez Viktora). Postaram się napisać coś w najbliższym czasie ale będzie mi ciężko, bo aktualnie zaczęłam pierwszy rok studiów. Trzymajcie kciuki!

Ja wiem ze takie pytania sa upierdliwe ale kiedy pojawi sie kontynuacja 1947?? Ten ff jest zdecydowanie zbyt dobry żeby pozostawić go bez kontynuacji  
          

planujesz moze druga czesc 1947? przysiegam to opowiadanie pogrywalo sobie z moimi uczuciami a koncowka mnie zniszczyla totalnie

Siedzę w pokoju z szanownym kooktasem i przeprasza bardzo za brak drugiej części, dont worry, przycisnę go do napisania 

Rucham ci starą

Żyjesz? 

Hej!!
          Czy mnie oczy nie mylą, czy ty naprawdę chcesz w lipcu wrzucać drugą część?!
          
          Poza tym teraz będę pisać wywód na temat tego fanfiku (pewnie będzie krótki, ale co tam).
          
          Po pierwsze, jest to istne cudo! Ja nie wiem jak wpadłeś na tak genialny pomysł, ale szacun. Poza tym, mega mi się podobało jak pokazałeś Toma! W sensie nic nie działo się za szybko, nie robiłeś z niego aniołka, no po prostu mega. Do tego relacje Harry’ego z wampirami, aghh, nie wiem co powiedzieć.
          Natomiast jeśli chodzi o emocje, to japierdziele, ja naprawdę nigdy nie wzruszam się na książkach czy filmach. Ba, nawet rzadko się wzruszam w prawdziwym życiu. Natomiast ta książka jest jedną z niewielu, przez którą miałam tak wielkie wahania nastroju (zazwyczaj w tym dobrym znaczeniu haha). Ja czytając to potrafiłam się śmiać tak, że inni ludzie patrzyli na mnie jak na wariata. Oczywiście pod koniec nie obeszło się bez łez. Patrząc jednak z perspektywy kolejnego przeczytania tej książki (to co napisałam ma w ogóle sens? Haha) cieszę się, że nie zrobiłeś cukierkowego Happy endu. 
          (Jednakże na malutki nadal mam nadzieję haha)
          
          Bardzo szanuję Ciebie i pracę, w którą na pewno włożyłeś dużo serca!
          Dziękuję za możliwość przeczytani tak wspaniałej historii!! ❤️

Ten szczyl zafajdany nadal nadwyręża moją psychikę (w drugą stronę też to działa) ale i tak kocham go najbardziej na świecie i więcej nie puszczę muah