koolantic

kendini sevmediginden sevemiyor yuregin bir baskasını 

seni çok seviyorumm çiçeğimmm bnimm

kalbindeki o agirlik.. seni nefessiz birakacakmis gibi yükleniyor.. tırnaklarını avucuna bastırma acini dindirmeyecek.. yastiginin sol tarafında bir islaklik var.. hayır aglamak sakinlestirmiyor seni...kimseye belli etmemeye calisiyorsun.. komik zaten kimse gormuyor.. 

mutlu gorunuyorsun kucuk belki hayatının en kotu anini yasarken bile mutlu gorunuyorsun yan oda da onlarin bagirislarini duyabiliyorum ama sen biraz korktuktan sonra kendi oyununa daliyorsun? peki tum bunlari neden suan yapamıyorsun? buyudun diye mi? oyunlar artık sıkıcı mi? oynayacak arkadas mi kalmadi? neden kucukken aldigim tum yaralarin acini buyuyunce çıkarıyorsun? neden kendine eziyet ediyorsun.. daha soyleyemedigim onca sey var ama sen bunlari buyudukce hatırlıyorsun? haksızlık degil mi bu buyudukce unutmak gerekmez mi? hani unutulurdu zamanla? yalan mi söylediler sana? 

tanrı karisimima fazladan aci eklemis olmalı 
          artık gozyaslarimdan bir gozyasi denizim var 
          bazi geceler uyumak cok zor 
          bana bir cikis yolu bulabilir misin?
          bir yabancının bedenindeymisim gibi hissediyorum 
          hic olmak istemedigin bir hayat icin olmak istemedigin bir kisi icin olmeyi diledin mi?
          

ablam ne kadar kırıcı oldugunun farkında degil 
          bana soyledigi her sozu hak ediyormusum gibi söylenip dururken kafam icinde neler dondugunun farkında degil onun yuzunden bazi durumlar icin yetersiz hissetigimin farkinda degil daha ben on iki on uc yaslarindayken bile sozleri ve tavrı yuzunden hala icimde bir kırıklık oldufunun farkinda degil hicbir sey umrunda değil her seyi abartigimi dusunuyor duygusalligimi abartti buluyor sinirden agladigim bazı günlerde bile bunu gucsuzluk olarak görüyor fizeksel olarak kotu olduğumda bile bu bir gunden fazla ise bunu bilerek yaptığımı dusunuyor 

evdekilerle sessizlik yemini etmisim gibi gereksiz hicbir sey icin konusmuyorum bugun azicik fazla konussam sesli basim agriyor sanki onlarla konusmak bile beni yoruyormus gibi hissediyorum gulemiyorum hicbir seye bazen gulecek gibi oluyorun sonra yine kaslarim catik 

offf canim cok agriyor 

reglim ve olecek gibiyin inanılmaz canim aciyor agri kesici falan da ise yaramadı imdat diye bagircam simdi bu ne

kucuk bir dagın uzerindeki inis ve çıkıs, muhtac olan herkes icin adil değildi. ve ben hayatımla birlikte gittim, bu altın diyarından uzaklara.”