koyvergitsinulan

14 Haziran 12. senemize girdik ayrı ayrı

koyvergitsinulan

1 sene önce bugün tiyatrodakilerle tiyatrodan bir arkadaşımizin evinde oturup çay içtik, hos sohbetler ettik, gulduk, eglendik ve gece saat 03.00 civari da yurt arkadasimla yurda donduk -iznimiz vardı- sabah erken kalkmis olmamiza ragmen asla ikimizi de uyku tutmadi ve yataklarimiza uzanip sohbet ediyorduk. Derken uyuyalim artik dedik ve ben son kez bi' sosyal medyaya gireyim dedim sonra twitterda gundemde #deprem hastagini gorunce arkadasima 'deprem olmus' dedim ve bir suru il yaziyordu anlam verememistik cunku malum daha once hic 11 ilde meydana gelen buyuk bir felaketle karsilasmamistik. Ustelik Izmir'de yasiyorum normalde ve buradaki o korkunc deprem anini animsamistim bir an. Derken ogrendik ki bu isimleri gecen her ilde deprem olmus ve hasar tahmin ettigimizden de korkuncmus. O gun hic uyuyamadik arkadaşlarimiz vardi deprem bolgelerinde olan ve onlari arayip ulasmaya calistik durduk

koyvergitsinulan

Dusunsenize su an birileriyle konusuyorsunuz, yazisiyorsunuz, arasiyorsunuz, sohbet ediyorsunuz ya da evinizde uyuyorsunuz, ailenizlesiniz, sevgilinizle, arkadaslarinizla ama bir sure sonra yoksunuz. Her sey son defa yasanmis. Berbat bir sey. Bir gun birileri son defa yaşadı...
Reply

koyvergitsinulan

Daha sonra elimizden ne gelir diye dusunup durduk. Onlara ulasamayinca kafamizdan binbir korkunc senaryolar gecti. Daha sonra sabahi sabah ettik ve sukur ki iyi olduklari haberlerini aldik. Derken bir arkadasimizin teklifiyle hemen Kizilay'da gonullu olduk, sabahtan aksamuzerine kadar orada calisip aksama kadar da yardim kolileri icin bir diger tarafa gecip kolileme yaptik. Elimizden geldiginde bagis yaptik. Afad gonullusu oldum -Hatay'a cagirildim da annem salmadi tabii maalesef- her neyse bircok sey yapmaya calistik, oradan buradan bircok yardim gondermekle ugrastik durduk. Icinde insanlik kalmis herkes seferber olmustu. Korkunc zamanlardi ve şimdi senesi. Hâlâ cadirda yasayan insanlarimiz var, hâlâ yakinini kaybetmis ve bunu atlatamamis insanlarimiz var, hâlâ o korkunc ani atlatamamis insanlarimiz var, hâlâ yardima ihtiyaci olan insanlarimiz var. Çok ama çok korkunç bir felaketti ve inşallah bir daha da yasanmaz. 
Reply

koyvergitsinulan

antep fistigina bayiliyorum ama kabuklarini soyarken surekli parmaklarim kesiliyor, felaket derecede acimasina ragmen yine de kanayana kadar vazgeçmiyorum kime desem abartma diyor amk yemin ederim mahvoluyor parmaklarim ve simdi sirf kanit olsun diye hepsine fotograf attim

koyvergitsinulan

gezmek, spor yapmak, derslerime odaklanmak, saglikli beslenmek, arkadaşlarımla takilmak, alisveris yapmak ve en önemlisi erkeklerden tamamen uzak kalmak istiyorum. son madde cok onemli hatta onların benden tamamen uzak durmasini istiyorum cunku bir tane daha hatali iliski cekemem artik.