Seina la ton, o parşömen kâğıdına dökülen ilk yazıymış. Annem şöyle tabir eder, 'Kurak topraklarda açan ilk beyaz orkide, beyaz, Tanrıların rengi. Bir kaçışsa, imkânsızlığa yatkınlığı olan her aşığın, bu pak, arı sütünü andıran renge döktüğü, ilk günâhlarından kesit. 𝘽𝙞𝙧 𝙗𝙖𝙠𝜾𝙢𝙖, 𝙤𝙧𝙠𝙞𝙙𝙚𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣 𝙏𝙖𝙣𝙧𝜾'𝙮𝙖 𝙗𝙖𝙨̧ 𝙠𝙖𝙡𝙙𝜾𝙧𝜾𝙨̧𝜾, 𝙖𝙨̧𝙠 𝙪𝙜̆𝙧𝙪𝙣𝙖 𝙠𝙚𝙨𝙞𝙠 𝙖𝙩𝜾𝙡𝙖𝙣 𝙩𝙚𝙢𝙞𝙯, 𝙚𝙧𝙙𝙚𝙢𝙡𝙞 𝙗𝙞𝙧 𝙮𝙖𝙥𝙧𝙖𝙜̆𝜾𝙣 𝙨𝙚𝙧𝙥𝙞𝙡𝙞𝙨̧𝙞. 𝘽𝙞𝙧𝙗𝙞𝙧𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣𝙚 𝙨̧𝙤̈𝙮𝙡𝙚 𝙨𝙚𝙨𝙡𝙚𝙣𝙞𝙧𝙡𝙚𝙧𝙙𝙞. 𝙎𝙚𝙞𝙣𝙖 𝙡𝙖 𝙩𝙤𝙣, 𝙞𝙡𝙠 𝙜𝙪̈𝙣𝙖̂𝙝𝜾𝙢, 𝙞𝙡𝙠 𝙠𝙚𝙨𝙞𝙜̆𝙞𝙢, 𝙞𝙡𝙠 𝙨𝙚𝙧𝙥𝙞𝙡𝙞𝙨̧𝙞𝙢.