Cześć! Niedawno skończyłam czytać Twoją powieść "Tajemnica Lasu" i jestem zachwycona! Sposób w jaki opisujesz wydarzenia jest cudowny. Magia, las, wilki, tajemnica - moje klimaty! Jest to jedno z niewielu opowiadań, które przypadły mi do gustu, a jestem osobą wybrzydzającą
Miałaś bardzo dobry pomysł. Jeśli mam być szczera to zazdroszczę bohaterom, w szczególności Lenie - sama chciałabym przeżyć coś takiego! Mam nadzieję, że pojawi się druga część, i tak - wiem, że na razie masz za mało pomysłów na nią, ale może mógłabym Cię zainspirować trochę? Mam kilka drobnych pomysłów - może skorzystarz, może nie.
Otóż tak: Dwa tygodnie po całym zdarzeniu na miejscu blizny pojawiły się dziwne, białawe plamy, a znamiona zbledły. Lena początkowo myślała, że to efekt uboczny, ale kiedy znamiona robiły się coraz bledsze postanowiła powiedzieć o tym Erykowi, Rafałowi i Klarze. Okazało się, że malutka ilość trucizny została wchłonięta przez znamiona, a teraz zaczynała stopniowo atakować organizm - zaczynając od znamion i blizny, bo było to najdelikatniejsze miejsce. Dowiedzieli się również, że jeśli ktoś chce pozbyć się trucizny całkowicie musi zanóżyć miejsce z znamionem w Jeziorze Równośći, do którego drogę znał tylko alfa. Bohaterowie wyruszają w podróż przez gęsty i niebezpieczny las natrafiając na różne stworzenie. Okazuje się, że las ciągnie się dalej niż im się wydawało. Z czasem trucizna coraz mocniej dawała się we znaki - znamiona były ledwo widoczne, moc osłabła, pojawiła się gorączka, problemy z oddechem itd.
Myślę, że mogłabyś to ciekawie rozwinąć, albo wtrącić do swojego pomysłu.
Mam nadzieję, że to przeczytasz
Pozdrawiam serdecznie
~ CuteWofie
