Bak biz seninle olurduk. “Olmaz” deme, çok güzel olurduk.
Birlikte uyurduk.
Birbirimizi severdik.
Sen her baktığında ilk defa ki gibi heyecanlanırdım.
Ben senin göğsünde uyurdum mutlulukla.
Cennet bildiğim boynunu öperek başımı kedi gibi oraya yerleştirirdim.
Sonra sen beni her öptüğünde o günkü gibi heyecanlanır, ne yapacacağımı bilemezdim.
Sarıldım sürekli sana. Sımsıkı.
Sonra ben sürekli yavaşça sana yanaşır, öpmeye doyamadığım dudaklarını öperdim yavaşça.
Başımı göğsüne yaslayıp kalp atışlarını dinlerdim.
Saçlarınla oynardım.
Sana trip attığımda kızardın bana. Ben hemen yumuşayıp sokulurdum yine koynuna.
Sonra film izlerdik. Duygusal bir filmse ben ağlardım. Sen filmi kapatıp gözyaşlarımdan öperdin.
Çok iyi anlaşırdık demiyorum. Çok kavga ederdik. Çok. Ama her seferinde birbirimize kıyamayıp yine severdik.
Kırıp dökerdik belki de birbirimizi. Olmazdı demiyorum bak, olurdu. Ama yine birbirimize sokulurduk.
Bak biz olurduk. Çok güzel olurduk.
Biraz gözyaşıyla, kırık döküklerle, öfkeyle, sinirle olurduk ama olurduk.
Birbirimizi sevdikten sonra çok güzel olurduk.
Biraz fedakarlıkla, çabayla, güvenle, konuşarak, yeri geldiğinde susarak, sevgiyle, emekle çok güzel olurduk.
Biz; sen isteseydin olurduk..