x

Zamanın çoğu suskunlukla geçiyor. Benden eksilen bir şeyler var. Kalan parçalarla yaşamak çok ağır geliyor. Bitmesi için çabalamak boş bir ümit gibi.

İçimde delice çırpınan bir kuş vqr gibi
          Gönlümü kafes bilmiş kalbimi kemiriyor 
          Susuyor kurtulucağı günü bekliyorum 
          Kalbim günden güne yok olurken gökyüzne dönüyor benden izinsin gözlerim..
          

Bunca arayış niyeydi kendimi sevmem için iyi şeyler mi yapmalıydım buldum mu ki   beni? içimde öleli çok oldu aslında..
          

Bende kırıldım. Fakat sizin duyamayacağınız kadar sessizdi çatırtılarım. Sizin duyamayacağınız ladar gürültülüydü zihinleriniz.

Zararı yok. Zaten hayattan birşey beklemiyorum artık. Ölüm saati de çalmak üzere. Ha içeride ölmüşüz ha dışarıda...

İnsan ancak kendine çarpınca uyanır.

Zira benim gökyüzümde senden başka bulut yok.

Benim tarihim yanlızca senin işgalinden söz eder.

İçimde ki bataklıkta gökyüzüne bakan bir çocuk var hala

Beynim de sürekli durmak bilmeyen susturamadığım sesler var
          Ya onlar beni bitirecek ya da sessizce aklımı kaybedeceğim