degerlerimi sorguluyorum; hayatimi, kararlarimi, yasadiklarimi, yasayamadiklarimi, donum noktalarimi, karakterimi, kafa yapimi, dusuncelerimi..kisacasi her seyi. bir suredir uyuyamiyorum, yemek yiyemiyorum cunku acligimi istesem de hissedemiyorum. annemi endiselendiriyorum. ozur dilerim. bu yaziyi yuksek ihtimal birkac dakikaya silecegim. bazi seyler bana hakaret gibi geliyor, agir geliyor. insanlarin dusuncesizligi beni yerden yere vuruyor, perisan ediyor. guzel roller yapiliyor, hakki da veriliyor ama isin ucu o rolu oynanan insana dokunuyor. oyalanmayi, bekletilmeyi, durduk yere kaygilanmayi, kandirilmayi, 'oyleymis gibi' davranilmayi hak etmiyorum. icimde o kadar sey birikti ki artik sadece 'bosver gitsin bosver olsun bosver yapsin' diyorum. insanlarin bazen en buyuk hayal kirikliklari olabilecegini ogreniyorum. hayati her gun yeniden ve yeniden yasiyorum. insanlarin bazen goruldukleri gibi olmadigini anliyorum, anliyorum ama cok gec anliyorum. kiyamiyorum, kiyamadigim icin kiyiyor insanlar. seviyorum, sevdiklerini saniyor insanlar..lakin sadece saniyorlar. duygu yanilsamasi, bir serap gibi..buna kendileri kaniyorlar ve karsisindakileri de kanatmaktan geri durmuyorlar. insanlar yapiyor bunu, goz gore gore, bile bile yapiyorlar, insanoglu bencil. karsisindaki ise konusmaktan o kadar bıkıyor ki keza anlatacak kelimesi de yok; susuyor bazen, susmak en buyuk cevap ya hani. sonra olay ''o bir siirdi ama o okuyamadi.'''ya donuyor.
gece gece asiri kafa actim bi anda icimden gelerek yazdim ne alaka bilmiyorum herkese guzel geceler
