kursunukaranfilden
Seni birine daha anlattım. Ve evet, her anlatışımda buraya gelip anlatacağım sana. Şimdiki karmaşık ilişki durumlarımın arasından sıyrılıp, sormayı akıl etti biri. "Hiç aşık oldun mu?" "Aşık mıydım bilmem ama çok seviyordum." dedim. "Benim sevgi biçimim kıskançlığa zıttır. O mutluysa başkasıyla olabilir, gülebilir, sarılıp öpüşebilir ve sevişebilir. Ama ben burada bir damla sevgi ve ilgisine muhtaçken, bu özel anları yaşattığı kişi, sevdiğim adamın hayatında kötü etki bırakırsa şayet... Onun 'hayat' diye bir kavramı olmaz. Bırakmam." dedim. Ürktü. Karanfil'im, ben ürkülecek bir kadın mıyım?
kursunukaranfilden
Bu gece, değil. Bugün, akşam. İçmek istedim. Sarhoş olabilir miyim, denemek istedim. Hafif alkol olmasına rağmen çoğu kişi şişenin dibini görünce sarhoş oluyordu. Ben sadece sıcakladım. Dışarıdan takviye bile alsam aklımı kaybedemiyorum. Bu beden, bu kadar güçlü olmamalı zira benim de yere çöküp serzenişte bulunmaya ihtiyacım var. Hoş, neye ihtiyaç duyduysam hiçbiri olmadı.
•
Reply
kursunukaranfilden
Sevenin, sevdiğine baktığında yüreği titremez mi; ondan mesaj alınca kalbi maraton koşmaz mı, sesini duyunca ağlamaz mı, eli eline değince bacaklarından güç gider de yere diz çökmez mi? Bir insan gerçekten sevmediği birini 4 yıl bekler mi...
•
Reply